پژوهشگران دانشگاه ملی سنگاپور با استفاده از چاپ سهبعدی زیستی و هوش مصنوعی، روشی نوین برای تولید پیوندهای بافت لثه طراحی کردهاند که میتواند دنیای دندانپزشکی را متحول کند. این روش به جای برداشت بافت از دهان بیمار، از جوهر زیستی حاوی سلولهای زنده استفاده میکند تا بافتی شخصیسازیشده و مشابه لثه طبیعی چاپ شود.
تاکنون برداشت بافت برای پیوند، روشی تهاجمی، دردناک و محدود به منابع بافتی بدن بیمار بود. در روش جدید، نهتنها فرآیند کمتر تهاجمی است، بلکه نتایج نیز از نظر دقت و سازگاری با ساختار طبیعی لثه بهبود یافته است. این پیشرفت میتواند به بهبود درمان بیماریهای پریودنتال و موفقیت بیشتر در ایمپلنتهای دندانی منجر شود.
نقش هوش مصنوعی در این فرآیند، بهینهسازی دقیق پارامترهایی مانند فشار، سرعت، دمای نازل و ویسکوزیته جوهر است. تیم تحقیقاتی با استفاده از AI توانستند بهجای هزاران آزمایش پرهزینه، تنها با ۲۵ ترکیب به نتیجه مطلوب برسند؛ این یعنی صرفهجویی چشمگیر در زمان و منابع.
تحلیلهای بافتشناسی نشان دادهاند که پیوندهای تولیدشده بیش از ۹۰٪ زندهمانی سلولی دارند، ساختاری چندلایه دارند، و پروتئینهای کلیدی بافت طبیعی را تولید میکنند. این یافتهها نشاندهنده قابلیت بالای این فناوری در بازسازی بافتهای بیولوژیک هستند.
در آینده، تیم تحقیقاتی قصد دارد این فناوری را در محیط بالینی آزمایش کند، و حتی با افزودن رگهای خونی، بافتهای پیچیدهتری برای کاربردهای دیگر از جمله پوست تولید کند. این دستاورد گامی بزرگ به سوی پزشکی بازساختی هوشمند و درمانهای غیرتهاجمیتر است.
